Week 1: Java

Zoals beloofd, hier een vervolg op mijn blog in Cambodja en Vietnam. Ik ben begonnen aan mijn meest onvoorbereide reis ooit. Het enige dat ik geboekt heb is een retourvlucht op Jakarta en mijn eerste paar nachtjes hostel  in deze stad. Ook ben ik voor het eerst alleen aan het reizen, ik ben benieuwd hoe me dat bevalt. Ik ben niet graag veel alleen dus hoop een hele hoop leuke nieuwe mensen te gaan ontmoeten! Na een vlucht van elf uur kwam ik aan in Guangzhou. Waar? Guangzhou! Dat blijkt in China te zijn. Ik had me voorbereid op twaalf verschrikkelijke uren wachten op een ook nog eens verschrikkelijk airport... Tot mij een gratis hotel in de stad + visum voor een dag werd aangeboden! Super leuk! Na een paar stempels in mijn paspoort te hebben gekregen, samen met een groepje mensen naar het hotel gebracht en daarna zijn we door de stad gaan lopen. Het bizarre hier vond ik dat niemand hier dan ook maar één woord Engels spreekt, niemand! Nog even een uurtje geslapen en toen snel weer terug. Ik zag ontzettend op tegen de overstaptijd, maar dit had het weer helemaal goed gemaakt! Daarna was het nog maar een paar uur vliegen naar mijn eindbestemming. 

Ik sliep in Jakarta in het leukste hostel waar ik ooit geweest ben! Al het personeel was super lief en behulpzaam, mooie dorms, een rooftop bar met een fantastisch uitzicht, een gezellige gezamenlijke ruimte, ontbijt in de vorm van toast met hagelslag en bovenal: super leuke andere backpackers! Na het ontbijt met ik met twee Engelse meiden de stad in gegaan. Jakarta is zoals de Lonely Planet het omschrijft 'a hard city to love' en ik kan niet anders dan hiermee instemmen. De stad in immens groot, overbevolkt, vies, zweterig, druk en onoverzichtelijk. Ook zijn er niet heel veel boeiende sights te bezichtigen. We zijn eerst de stad van bovenaf gaan bekijken, zijn daarna naar een mega grote moskee gegaan, door naar een kathedraal en toen naar een markt, die overigens erg tegenviel. In het hostel nog wat mensen ontmoet en met zeven man streetfood gaan eten, heerlijk!! We hebben van alles besteld en hebben dit met z'n alle gedeeld, voor zo'n twee euro per persoon. De volgende dag zijn we met zijn alle naar Batavia/Kota gegaan, het oude centrum van de stad, gevestigd door de Nederlanders tijdens de VOC tijd. Het is allemaal slecht onderhouden op een paar gebouwen na, en we vonden het een beetje tegenvallen. Het is niet echt een centrum, het is slechts één plein. Op sommige gebouwen staan nog wel de Nederlandse namen op de gevel.. Grappig om te zien. Sowieso is de Nederlandse invloed hier terug te zien, vooral in de taal. Op de menukaart staan woorden als 'loempia' en 'kroepoek'' en ook het woord 'gratis' ben ik al regelmatige tegen gekomen. Aan het einde van de middag zijn we een half uurtje richting de haven gaan lopen, met als doel daar de zon onder te zien gaan. Tijdens deze wandeling kwamen we op plekken waar ik zeker van ben dat toeristen er nooit komen.. We liepen echt door de slums en werden raar aangekeken. In de haven aangekomen was de zon al onder. In de verte zagen we een mooi gebouw met 'Marine' op de gevel. Aangezien we anders de wandeling voor niets gemaakt zouden hebben besloten we er maar heen te lopen om te zien wat het was, dat was de beste beslissing ooit! Ook waren we erg hongerig en hoopten we op wat voedsel. Het bleek een replica te zijn van een enorm koloniaal gebouw uit de VOC tijd, waar nu een chique de friemel restaurant in zit. Er waren zeker 100 tafels, en slechts één daarvan was bezet. Na eerst de prijslijst te hebben bekeken (viel reuze mee, misschien vijf euro p.p.) wat te eten besteld en daarna hebben we een rondleiding gehad door dit schitterende gebouw. Balzalen, nog meer restaurants, tentoonstellingen, een vuurtoren en de meest prachtige uitzichten over de stad. Het is 'The best kept secret of Jakarta' en dat klopt aangezien het aantal gasten, inclusief ons, op twee handen te tellen was. Het leuke was dat we het totaal niet verwachtten in de buurt waar het gevestigd was. Daarna hebben we een taxi terug genomen naar het hostel omdat het niet veilig meer was om in het donker terug te lopen. Weer een super gezellige avond gehad en daarna was het helaas al weer tijd om afscheid te nemen van een paar mensen. Ook al viel er in Jakarta niet veel te beleven, ik heb twee geweldige dagen gehad door het hostel en de mensen. 

Ik ben van Jakarta gevlogen naar Yogyakarta, afgekort tot Yogya. Het was slecht een vlucht van een uur, maar puntje bij paaltje hebben we er de hele dag over gedaan. Vanuit het vliegtuig een super mooi uitzicht over een vulkaan die boven de wolken uitstak! Aangezien Indonesië erg groot is maken ook de locale gebruik van vliegtuigen als vervoermiddel. Er zijn veel goedkope maatschappijen, maar de kwaliteit is ook een stuk lager. In Yogya aangekomen zijn we weer heerlijk gaan eten op de markt en hebben we een rondje gelopen. In tegenstelling tot Jakarta hangt er in deze stad een hele gezellige sfeer. Het is een studentenstad met overal live muziek en een nachtmarkt. De volgende dag cultureel gedaan: het paleis en het waterpaleis bezocht. De locals zijn super aardig hier en willen graag een praatje met je maken. Op Java komen niet heel veel toeristen, waardoor er meer foto's van mij gemaakt worden dan ik foto's van Indonesië maak. De volgende ochtend ging de wekker al vroeg: er stonden drie bezoeken aan tempels op het programma. Eerst zijn we naar een viewpoint gebracht vanwaar we de zonsopgang boven de jungle en de Borobudur tempel konden zien. Toen we terug kwamen waren we onze gids kwijt die bij de auto zou wachten. Niemand van ons wist hoe hij heette of hoe hij eruit zag. Aandachtspuntje voor de komende maanden! Gids gevonden daarna zijn we bij de tempel zelf gedropt. We hadden super veel geluk aangezien er erg rustig was (kan ook bijna niet anders op vrijdag ochtend om 6.00 uur zou je zeggen). De tempel is prachtig van zichzelf en de omgeving, midden in de jungle, versterkt dit nog meer. Daarna door naar een wat kleinere tempel en daarna door naar de Prambanan tempel. Ook deze is mooi, maar valt in het niet bij de Borobudur tempel eerder die dag en het Angkor Wat complex dat ik in Cambodja heb gezien. 

Vanaf Yogya moeten er heel wat kilometers afgelegd worden om via de Bromo vulkaan naar Bali te gaan. Er worden veel tours aangeboden waarbij je 13 uur opgekropt in de busje zit, maar ik en mijn twee Engelse vrienden (waar ik overigens in totaal drie weken mee gereisd heb) vonden het leuker om dit met local transport te doen. Het duurt een dag langer maar dan heb je wel een relaxtere en leukere manier van reizen. Met treinen en bussen zijn we naar Malang gereisd. Ook dit is een super gezellige stad met veel studenten en vriendelijke mensen. Ik heb hier niet heel lang van kunnen genieten aangezien ik vroeg naar bed ben gegaan. De volgende 'ochtend' werden we om 0.30u 's nachts opgehaald om de zonsopgang bij de Bromovulkaan te zien. Om 4 uur stonden we klaar op een viewpoint met uitzicht op drie vulkanen, waarvan er twee nog steeds actief zijn. Het was stervens koud en het zou nog wel even duren voor de zon op zou komen. Gelukkig waren er stoere mannen om me heen die een kampvuurtje hebben gebouwd die me warm kon houden en waar we thee op konden zetten. De zonsopgang was spectaculair! Ook hier weer heel erg veel geluk gehad, het is hier vaak bewolkt waardoor je niets ziet. Toen de zon helemaal op was zijn we met een jeep naar de voet van de Bromo vulkaan gebracht waarna we deze beklommen hebben. Dit was redelijk zwaar omdat je constant as en stof inademt. En het stinkt naar rotte eieren. Terug gekomen in het hotel nog lekker even een uurtje geslapen waarna het tijd was voor meer lokaal vervoer: een bus en een nachttrein naar de ferry die ons naar Bali gaat brengen. M'n ritme is helemaal in de war omdat ik 's nachts excursies doe, overdag slaap en elke keer als ik kan ook nog even een uurtje slaap probeer te pakken. Ik heb hierdoor het idee dat ik er al weken ben terwijl het pas een week is. Na Java ben ik naar Bali gegaan, daarna naar de Gili Islands bij Lombok en inmiddels zit ik op een vier daagse bootreis naar Komodo. Maar dat zal ik jullie in mijn volgende blog allemaal vertellen! Ik loop een paar weken achter.. No time!

Kus!!