Luang Prabang, Vang Vieng en the 4000 islands

Twee dagen lang met 150 mensen op een te kleine boot klinkt in theorie verschrikkelijk, maar in praktijk blijkt het hartstikke gezellig te zijn! Vanaf noord Thailand kiezen de meeste backpackers voor 'de slowboat' richting het noorden van Laos. Stroomafwaarts op de vies bruine Mekong rivier, met uitzicht op de jungle aan beide kanten van het water. Na een uurtje of twee gaat het uitzicht toch wel vervelen dus zit er niets anders in dat het gezellig te maken met je medepassagiers. De goede gesprekken, drankjes, het zonnetje en live gitaar muziek hebben ervoor gezorgd dat de tijd voorbij vloog! In Luang Prabang aangekomen direct koers gezet richting de bowlingbaan. Alle bars en restaurant zijn verplicht om om 23:30u te sluiten, waarna iedereen de tuktuk pakt richting de bowling die net buiten het stadje ligt. Daar kan je de hele nacht drinken en met ballen gooien. Top concept.

Samen met drie Canadese jongens de volgende dag de watervallen bezocht. Ik heb op deze trip al veel watervallen gezien, maar deze waren veruit de mooiste! De eerste was een kleine die uit veel verschillende lagen bestond, met een ijskoud meer waar je met een liaan in kon zwaaien. De tweede was een stuk groter en had onderaan ook verschillende plateaus waar het water op viel. Prachtig! De volgende dag heb ik met twee Nederlanders gedaan waar we goed in zijn: fietsend Luang Prabang verkennen. Het is een klein stadje waarvan de architectuur erg bijzonder blijkt te zijn waardoor het op de Unesco wereld erfgoed lijst staat. Ik kon er zelf het bijzondere niet aan afzien, maar heb wel een hele leuke dag gehad. Na een rondje te hebben gemaakt de stad uitgegaan, de fietsbrug over naar het platteland en wat tempels bekeken. Het eten van de straat is hier super goed en goedkoop. Alles kost een euro. Ontbijt, lunch en diner heb ik van de straat gehaald, geen restaurant gezien. 

Laos is prachtig groen en bergachtig, met diepe kloven direct naast de weg. De tocht naar Vang Vieng kost de gemiddelde toeristenbus een uurtje of vier/vijf. Maar deze chauffeur heeft het voor elkaar gekregen daar een paar uurtjes aan vast te plakken. Een uur te laat vertrokken we en na vijf minuten stonden we alweer stil.. We hadden een scooter aangereden, niks ernstigs gelukkig. Ook waren we te zwaar beladen op het dak, waardoor de chauffeur bang was dat we om zouden vallen. Normaal wordt er geklaagd over dat de chauffeurs denken dat ze op een race circuit rijden, dit keer ging het met een slakkengang! Vier plaspauzes en 8 uur later eindelijk aangekomen in het stadje dat haar toeristen trekt met het befaamde tuben. Met je kont in een binnenband de rivier af kun je overal in Azië, dus hier hebben ze er iets extra aan toegevoegd, alcohol! Rond een uurtje of 12 dobber je naar de eerste bar aan de rand van de rivier. Hier haal je je eerste drankje die je meeneemt naar bar nummero 2, die daar een half uurtje drijven vandaan is. Hier is het prima vertoeven. Basketbalveld, volleybalveld, beerpong, tafeltennis, waterspelletjes en een hele hoop drank. Na een paar uurtjes zet je koers richting bar drie en vier voor nog een paar laatste drankjes. Als je je borg terug wilt moet je voor zes uur weer binnen zijn, een deadline die ik beide keren dat ik ging tuben niet gehaald heb. Met als gevolg dat het donker wordt en ik tot twee keer toe in m'n bandje zat te bibberen van de kou. Een ezel in het algemeen... Voorheen was het tuben nog populairder, met wel dertig barren en een aantal lianen waaraan je het water in kon zwaaien. Maar de combinatie van alcohol met rotsen in het water zorgde voor een hoop doden, waardoor het een tijdje helemaal gesloten was. Het is nu heropend met slechts vier barren (maar iedereen is nog even dronken) en de lianen zijn verwijderd. 

Vang Vieng is een ontzettend relaxed stadje dat je een permanent zondagsgevoel bezorgd.  In de meeste restaurantjes kun je lekker gaan liggen om de tv serie Friends te kijken. Mijn plan was hier een paar dagen te blijven maar dat is uiteindelijk een week geworden! De rust is slechts een keer verstoord. Toen we wakker werden kregen we het nieuws te horen over de verwoestende tyfoon Haiyan in de Filipijnen. En dat hij recht op ons af kwam. De hele stad in rep er roer, alle toeristen pakten de biezen. Zelf had ik ook een busticket gekocht. Maar uiteindelijk heb ik toch besloten om te blijven. Hij zou namelijk in kracht afnemen, waardoor het slechts een tropische storm zou zijn eer hij hier was. Uiteindelijk is hij van richting veranderd waardoor hij Laos niet eens bereikt heeft, alle paniek voor niks!

Om het scooter rijden een grotere uitdaging te maken dit keer een schakel exemplaar besteld. Met iemand achterop de onverharde weg over gescheurd, weer terug aan de rechterkant van de weg. Het uitzicht was dermate afleidend dat we de afslag naar de blue lagoon gemist hebben. In de kleine dorpjes die we passeerden werden we wat vreemd aangekeken en we werden door een baby koe achternagezeten! De koe afgeschud en de weg terug gevonden om heerlijk in de blue lagoon af te koelen. Eigenlijk gewoon een stuk rivier, maar prachtig blauw met schommels boven het water, een boom waar je vanaf een metertje of drie en vijf vanaf kan springen en wederom weer een liaan om het water in te slingeren. 

Vanaf hier 23 uur in de slaapbus gelegen helemaal richting het zuiden van Laos. Tegen de grens met Cambodja aan liggen de '4000 Islands'. Een gebied dat zijn naam dankt aan de duizenden eilandjes en zandbanken in de delta van de Mekong rivier. Op het meest toeristische eiland Don Det een bungalow gehuurd en de volgende dag op een fiets het eiland gaan verkennen. Op een veels te kleine fiets met zachte banden, in de knetterhete zon naar een waterval gefietst. Dit keer een vieze, bruine, wilde waterval die ontzettend breed was, letterlijk overal kwam er water vandaan. Don Det is een perfect eiland voor als je goed bent in niks doen, helemaal niks voor mij dus! Tijd om het luchtruim te kiezen richting Maleisië. 

Laos was super goedkoop, een liter LaoLao (de lokale specialiteit, een soort rijstwijn) kost hier maar een euro. Eten doe je op straat voor een euro en voor slapen is €1,50 mijn persoonlijke record. Laos is het eerste (en enige) land waar het me inderdaad gelukt is om van 15 dollar per dag te leven. Het prachtige landschap, de lachende locals en de vele backpackers die ik mede met behulp van de slowboat heb leren kennen hebben mijn tijd in Laos fantastisch gemaakt!