Chiang Mai en Pai

Na een korte tussenstop in Bangkok heb ik m'n Engelse vriendinnetje vaarwel gezegd na twee weken samen te hebben gereisd. Op naar Chiang Mai, in het noorden van Thailand! Het verschil tussen zuid en noord is overduidelijk (vooral in prijs) en ik voelde me al direct op m'n plaats. Het is een redelijk grote stad, maar door het oude centrum en de studenten van de universiteit hangt er een gezellige sfeer. Samen met twee Nederlandse jongens heb ik weer een scooter gehuurd (ja, ik heb een nieuwe hobby..) en zijn we een berg op gaan racen. Letterlijk, want het was een super goede weg en we waren zowat de enigen! Het links rijden gaat me steeds beter af, ook in het drukke verkeer in de stad. Onderweg bij een paar mooie uitzichten gestopt, naar een tempel geweest en rondgelopen in de tuin van een paleis (die helaas zelf in de steigers stond). De terug weg was een grotere uitdaging, het begon te regenen en de weg werd een beetje glad. Gelukkig zonder kleerscheuren beneden aangekomen, om m'n scooter in te leveren. Na 35 rondjes en een nieuwe tank benzine had ik nog steeds de scooter winkel niet gevonden. Bleek dat ze de shop 's avonds ombouwen tot restaurant.. Fijn dat ze dat van te voren vertellen.. 

Ik had besloten eerst naar Pai te gaan, om daarna terug te gaan naar Chiang Mai voor een paar dagen. De weg naar Pai was slecht, stijl en kronkelig. Ik zelf heb helemaal geen last van wagenziekte maar de rest van m'n busje wel! Het is zelf zo erg dat er bij het restaurant waar we halverwege stopten een briefje hing met de tekst "Please don't throw up in front of the shop".

Pai is een mini dorpje in de bergen, dat bestaat uit ongeveer vijf straten. Er hangt een ontzettend relaxte sfeer en er zijn een hoop westerlingen blijven hangen, die waarschijnlijk nooit meer zullen vertrekken. Het is wel toeristisch, maar voor het eerst sinds ik in Thailand ben, heb ik het gevoel dat de locals blij zijn met het toerisme. Dit komt deels omdat er acht jaar geleden een aardverschuiving heeft plaatsgevonden. Dit heeft half Pai weggevaagd. Hierna bleven de toeristen weg, evenals het inkomen voor de locals. Inmiddels zijn 'we' weer terug en word je overal met een grote glimlach welkom geheten! Voor de verandering maar weer eens een scooter gehuurd. Dit keer zijn we naar een tempel, een mooi uitzicht en een waterval gereden. Er stond nog veel meer op het programma, maar het zat ons even niet mee! Eerst hadden we motorpech met één van de scooters en toen we dat gefixt hadden begon het heel hard te regenen. Maar dan ook echt mega hard. Met m'n zonnebril op zag ik niks, maar als ik 'm af deed spoelden m'n lenzen uit m'n ogen. Zo snel als mogelijk was op de weg, onder deze omstandigheden, onze weg terug gemaakt naar Pai. Door dit weer had niemand zin het hostel te verlaten wat resulteerde in een hoop gezelligheid 'thuis'. De volgende dag brak het zonnetje weer door, en iedereen trok er weer op uit. Behalve ik, want ik had voor het eerst in de anderhalve maand dat ik aan het reizen was even helemaal nergens zin in. Lekker chillen in m'n hangmatje! 's avonds de avondmarkt afgestruind en daarna een drankje gedaan bij het kampvuur bij m'n hostel. Ook wel is lekker, zo een dag. 

Terug aangekomen in Chiang Mai had ik een fantastische dagtrip op het programma staan: het Elephant Nature Park. Kost wat, maar het was het driedubbel dwars waard! Totaal anders dan alle andere olifanten parken hier in Azië. De vrouw die dit park heeft opgericht zag hoe slecht de olifanten over behandeld werden en besloot er iets aan te doen. De olifanten die er het aller slechtsts aan toe waren adopteerde ze. Inmiddels lopen er 36 olifanten rond, sommige blind, sommige met een gebroken rug/heup (door toeristen die er op rijden), eentje die op een landmijn is gestapt en een paar baby's die geen moeder meer hebben. Klinkt als een bij elkaar geraapt zooitje, maar olifanten zijn erg sociaal en vormen kleine groepjes (max 8 olifanten dacht ik..). Op het moment dat er een nieuwe olifant wordt binnengebracht word deze door een van de groepen geadopteerd. De eigenaresse heeft meerdere prijzen gewonnen voor haar werk met de olifanten. Er word in dit park niet op olifanten gereden, ze worden niet vastgebonden en niet geslagen (in tegenstelling tot álle andere parken). Op het moment dat ze er geen zin meer in hebben lopen ze rustig de jungle in, wat meerdere malen gebeurd is trouwens. In het busje naar The Elephant Nature Park toe kregen we een documentaire te zien die er over het park gemaakt is. Hierin leerden we over het park zelf, over olifanten in het algemeen en over hoe het in Thailand staat met de olifanten in het wild. Eerst mochten we de olifanten voeren vanaf een platform, wat al een hele belevenis was! 'mijn' olifant van vandaag was namelijk blind, en zag dus niet wanneer ik fruit wilde geven. Ik moest zijn slurf met mijn ene hand vastpakken (wat aan het begin echt raar aanvoelt!) en naar mijn andere hand met fruit begeleiden. Daarna zijn we een rondje door het park gaan lopen, waar de olifanten dus gewoon los rondlopen. Je moet je altijd alert zijn van je omgeving want er kan er zo maar eentje achter je lopen. En ook al wegen die beesten een ton, je hoort ze niet aankomen! Na de lunch was het baddertijd. De olifant stond in de rivier en wij gooiden met emmers water op zijn lijf. Zo hard mogelijk, want hij heeft een dikke huid. Ontzettend leuk! Om z'n gezicht en slurf te wassen moest ik iets voorzichtiger zijn, anders kan 'ie schrikken. Met m'n hand het water over z'n slurf gewassen. Een hele speciale ervaring om zo close te zijn met een olifant. 

Terug in het hostel aangekomen was het tijd voor Halloween. Ik sliep hier in het art hostel, dat zelf een halloweenfeest had georganiseerd omdat ze een jaar bestonden. Het hele hostel stond op zijn kop. Er waren super veel backpackers, maar ook veel locals. Ook ben ik hier naar een cabaretshow geweest. Dat is hoe ze een ladyboy show hier noemen. Compleet opgedost met alles erop en eraan voeren ze een show op waarbij ze dansen en playbacken. Verder heb ik hier ook nog een kookcursus gedaan. Ik wilde toch wel weten hoe je die heerlijke massaman curry maakt! We mochten vijf gerechten kiezen. Ik ben gegaan voor de hot en sour soup, de pat thai (erg populair noodle gerecht), de massaman curry, springrolls (loempia's) en mango sticky rice (toetje). Omdat iedereen iets andere maakte heb ik ook nog andere gerechten geleerd en geproefd! Aan het einde kregen we een recepten boek mee, maar ik ben bang dat de meeste ingrediënten niet verkrijgbaar zijn in Nederland..  Een super leuke dag gehad. Zeker omdat het op het platteland was! 

Ik heb een geweldige tijd gehad in net noorden van Thailand. Hetgeen dat ik miste in het zuiden was hier in overvloed. Contact met locals, 'echte' ervaringen en kleinschaligheid. Vanaf hier ben ik in drie dagen met de boot over de Mekong rivier naar Laos gegaan.